Yeni gənclik, yeni ölkə, yeni tarix

İllər öncə Fridrix Naumann Fondunda çalışanda gənclərlə müntəzəm işə başladıq. Həmin illər düşünürdüm ki, görəsən bu uşaqlar nə zaman böyüyüb sözlərini deyəcəklər və hər dəfə də tədbirlərə yekun vuranda gənclərə son sözlərim bu olurdu: "Oxuyun, böyüyün və ölkənizə sahib çıxın!" Buna inanırdım, amma şüuraltı düşünürdüm: görəsən bu nə zaman baş verəcək?
Bizim nəsil yenidənqurma, milli-azadlıq mübarizəsi və müstəqillik illərinin gəncliyi idi. Bacardığımızı etdik, edə bilmədiyimizi övladlarımıza yük saxladıq. Bu səbəbdən də gəncliyə borcumuz vardı və hələ var da: onun üçün yollar açmaq, gəncliyi mübarizəyə hazırlamaq və onlar mübarizəyə hazır olanda bu yoldan çəkilmək. Biz şəhidlər verdik, dövlət qurduq, həyatımızı həsr elədik bu yola, amma gəncliyimiz bu yolu keçməməlidir və inanıram ki, keçməyəcək də. Biz ölkəni zəbt edənlərlə illərdir çarpışırıq və bəzən bunu çox uğursuz edirik. Biz boylanırdıq, gözləyirdik, axtarırdıq: hanı o gənclik? Niyə axı estafeti qəbul eləməyə tələsmir?
12 yanvar 2013-cü il. Bu yeni tarixin ilk günüdür. Gənclik gəldi və o, çox cəsarətlə gəldi! Bu illərdir gözlədiyimiz, yetişməsində az da olsa rolumuz olan yeni mübarizlər ordusudur. 
Yeni tarixə, yeni siyasi reallığa, yeni ölkənizə xoş gəldiniz! Gəlin və onlara sahib çıxın! 
Bu gün adam bu sözləri daha inamla deyir.