Azərbaycan Ordusuna qarşı təxribatlar niyə dayandırılmır?

Bu günlərdə "Tərtər işi" ilə bağlı baş verən hadisələrdə yeni bir çalar müşahidə olunmağa başladı. Şərlənib tutularaq və işgəncələr verilərək qətlə yetirilmiş hərbçilərin heç bir dövlət orqanından cavab ala bilməyən, ölkənin müxalifəti və hüquq müdafiəçiləri tərəfindən talenin hökmünə buraxılan ailə üzvləri Azərbaycan Ordusunun birinci ordu korpusunun komandanlığının yerləşdiyi hərbi hissə qarşısında etiraz aksiyası keçirdilər. Etiraz aksiyasının keçirildiyi yer hər mənada heç də təsadüfi seçilməyib. Əvvəla, həmin hərbçilərin başına gətirilənlər məkan baxımından həmin korpusun tabeliyində olan hərbi hissə ərazisində törədilib, ikincisi, görünən həm də budur ki, artıq etirazlar məqsədli şəkildə tamamilə fərqli və konkret hədəfə qarşı yönəldilir və bu da səbəbsiz deyil. Belə ki, korpusun komandiri, general-mayor Hikmət Həsənov şəxsi heyət arasında nüfuzu olan komandirlərdən sayılmaqla yanaşı, həm də Milli Ordunun zabitlərinin xeyli hissəsinin inandığı və güvəndiyi komandirlərdən biridir. Ona görə də Milli Ordunun hərbçilərinə qarşı törədilmiş amansız cinayətlərin müəllifləri həm də öz cinayətlərini onun ayağına yazmaqla onu ləkələmək və həm də cəmiyyətdə səngiməyən müzakirə mövzusu olan "Tərtər işi"ni onun üzərində qapatmaq istəyirlər. Məsələnin indi və bu şəkildə gündəmə gəlməsi isə heç də təsadüfi deyil. Rusiya Hərbi prokuroru Valeriy Petrov böyük nümayəndə heyətilə Azərbaycana səfər edir, hərbi prokuror Xanlar Vəliyevlə, müdafiə naziri Zakir Həsənovla və baş prokuror Zakir Qaralovla görüşür. Bu, faktiki olaraq, "Tərtər işi"nin təşkilatçılarına Rusiyanın dəstəyinin ifadəsidir. Beləliklə də Rusiya Azərbaycan Ordusuna qarşı törədilmiş həmin genişmiqyaslı cinayətin arxasında durduğunu açıq şəkildə nümayiş etdirir və bu da zaman baxımından yenə də təsadüfi olmur. Əvvəla, qeyd etdiyim kimi, "Tərtər işi" ölkə gündəmindən düşmür və bu da son nəticədə cinayətkarların ifşasına və ölkədəki ictimai-siyasi durumun dəyişməsinə səbəb ola bilər və ikincisi, hal-hazırda Rusiyanın Azərbaycan hakimiyyətinə təsiri özünün pik nöqtəsindədir və deməli, Moskva üçün onun sifarişilə Azərbaycan Ordusuna qarşı cinayətlər törətmiş əlaltılarını qorumağın əsl zamanıdır. Digər tərəfdən də "Tərtər işini" general Həsənovun üzərində bağlamaqla, Rusiya ölkəsinə xidmət edən daha bir azərbaycanlı zabiti sıradan çıxarmış olacaq.
Beləliklə, Rusyanın ordumuza qarşı təxribatları davam edir və bu təxribatların uğurla davam etməsi üçün Moskva həmin cinayətlərin icraçılarını onların missiyası bitənədək qorumalıdır. Görünür, elə bu səsəbdən də hərbçilərə qarşı törədilmiş qeyri-insani işgəncələrin icrasına birbaşa rəhbərlik etmiş polkovnik-leytenant Cəfər Seyidov da məhz cinayətlərin izini itirmək üçün ölkədən çıxarılaraq, deyilənə görə, Azərbaycanın ABŞ-dakı səfirliyinə hərbi attaşe vəzifəsinə göndərilib. Bu da anlaşılandır, çünki işgəncələrə məruz qalaraq qətlə yetirilən hərbçilərə işgəncə verənlər bunu onun birbaşa rəhbərliyi altında həyata keçiriblər, o isə öz növbəsində bu əmrləri Baş Qərargah rəisi Nəcməddin Sadiqovdan və onun bacısı oğlu, MN Daxili Təhlükəsizlik İdarəsinin rəisi Ramil Əkbərovdan alıb. Deməli, Cəfər Seyidov təkcə cinayətdə şübhəli şəxs deyil, həm də bu cinayıtin açılmasında və təçkilatçıların ifşa olunmasında rolu ola biləcək əsas şahiddir.
Göründüyü kimi, təxribatçı şəbəkə öz fəaliyyətini sistemli və ardıcıl şəkildə davam etdirir: 2013-2015 illərdə ölkənin Hərbi-Dəniz Qüvvələri, 2017-2018 illərdə isə Quru Qoşunlarının xüsusi təyinatlı əsas zərbə qüvvələri casus şəbəkəsi tərəfindən sıradan çıxarıldı. Nəhayət, bu ilin iyul ayında MİQ-29 təyyarəsinin "qəzaya uğraması" nəticəsində ölkənin Hərbi-Hava Qüvvələri hədəfə alınmışdı, lakin hadisənin cəmiyyətdə doğurduğu ictimai rezonans buna mane oldu. Bu səbəbdən də belə görünür ki, şəbəkəyə taktikanı dəyişib, hələlik Azərbaycan Ordusunun aparıcı generalları olan korpus komandirlərini hədəfə almaq tapşırığı verilib.
Casuslar və təxribatçılar tarix boyu öz missiyasını sahiblərindən aldıqları təlimatlar əsasında həyata keçirib və bu gün Azərbaycanda baş verənlərdə də eyni dəst-xətt görünür. Amma faciə burasındadır ki, bütün bu, ağır dövləti cinayətlər silsiləsi ölkənin siyasi rəhbərliyinin, ilk növbədə də Ali Baş Komandanın tam susqunluğu və fəaliyyətsizliyi fonunda davam edir. Görünür, ölkə rəhbərliyini narahat edən daha ciddi məsələlər var, amma əslində məhz elə bu məsələnin hər mənada ən ciddi təhdid olduğunu hələ qəbul edə bilmirlər.