Monday, September 16, 2019

Azərbaycanın hərbi təyyarəsi vuruldu yoxsa qəzaya uğradı? (2-ci yazı)

Bu ilin iyulunda ordumuzun MİQ-29 təyyarəsinin Xəzərə düşməsilə bağlı bir daha yazmayacaqdım. Ona görə yox ki, məsələ tam aydınlaşdırılıb və bütün suallar cavablandırılıb. Xeyr, sadəcə ona görə ki, nə qədər və nə yazsan da, buna əhəmiyyət verən yoxdur. Azərbaycanda hakimiyyət yoxdur, bu gün onu əvəz edən isə 2-3 qrupdur və onlar da öz aralarında ölkənin olan-qalan sərvətini bölüşdürməklə məşğuldular. Dövlət maraqları, milli təhlükəsizlik məsələləri isə bu qrupların heç birini maraqlandırmır. Bu da təbiidir, çünki bütün bu qruplar xarici dövlətlərin maraqlarına xidmət edir, çünki tutduqları yüksək postları və bu postların sayəsində taladıqları sərvəti xarici himayədarlarının əlilə əldə ediblər və həm də bunun nəticəsi olaraq, onlardan tam asılıdılar.
Amma Müdafiə naziri Zakir Həsənovun 15 sentyabr tarixdə "Mir Şahinin vaxtı"na verdiyi müsahibəsindəki savadsız və yalanlarla dolu müsahibəsi məni mövzuya yenidən qayıtmağa vadar etdi. Əslində Zakir Həsənovdan bundan artığını gözləmirdim də. Ona görə gözləmirdim ki, onun tərcümeyi-halını, nazir postuna hansı dövlətə xidmət edənlərin vasitəsilə gətirildiyini və nazir kimi fəaliyyətini detallarına qədər dəqiqliklə bilirəm. Nazir olduğu ilk gündən şoumenlikdən uzağa gedə bilməyən və öz müavini olan Baş Qərərgah rəisi Nəcməddin Sadıkovdan faktiki asılı olan şəxsdən nəsə gözləməyə dəyməz də.
Beləliklə, qayıdaq Zakir Həsənovun bədnam müsahibəsinə. Bu başdan qeyd edim ki, nazir ya bilərəkdən (yüksək ehtimalla), ya da səriştəsizliyi üzündən ordunun vəziyyəti, ordudakı mənəvi atmosfer və Silahlı Qüvvələrə ictimai nəzarət haqda ucdantutma ağ yalanlar danışır. Zakir Həsənov bəyan edir ki, Rəşad Atakişiyev çox yüksək səviyyəli pilot idi (buna ilk gündən heç kimin şübhəsi olmayıb) və idarə etdiyi MİQ-29 təyyarəsi suya düşənədək saz vəziyyətdə olub. Sual olunur ki, o zaman yüksək peşəkar pilotun idarə etdiyi saz vəziyyətdə olan təyyarə suya niyə düşməli idi? Əlbəttə, Zakir Həsənov yenə iddia edəcək ki, çünki təyyarə quş sürüsü ilə toqquşub və müsahibədə elə bunu da edir. Bunun ağ yalan olduğunu isə həm MİQ-29 təyyarəsinin qəza statistikası göstərir, həm də təyyarənin istehsalçısı olan Rusiyanın sınaq uçuşları keçirən mütəxəssisləri (o cümlədən də pilotlar). Bir daha deyirəm, MİQ-29 təyyarəsinin pilot kabinasının örtüyü (həm də açılıb-örtülən şüşə örtüyü) güllə keçirməyən xüsusi materiallardan hazırlanır və quş sürüsü onu heç bir halda sındıra bilməzdi. Bundan əvvəlki yazımda da qeyd eləmişdim ki, 2008-ci ildə eyni məkanda qəzaya uğrayan eyni tip təyyarə (MİQ-29) sudan bütöv olaraq çıxarılmışdı və onun videosunu da paylaşmışdım. Videonu bir daha diqqətinizə təqdim edirəm:

https://www.youtube.com/watch?v=RwktWDFAAJI&t=92s

 Rəşad Atakişiyevin idarə etdiyi təyyarə isə sudan çoxsaylı fraqmentlər şəklində çıxarıldı və onun qaynatası Qabil Hüseynlinin də dediyi kimi, təyyarənin gövdəsinin alt hissəsi çıxarılmamışdı. Niyə? Əlbəttə ki, yüksək ehtimalla, təyyarəyə atılan raket onun məhz həmin hissəsindən dəydiyi üçün. Buna hüquq praktikasında "cinayətin əşyayi-dəlilini məhv etmək" deyilir. Müsahibədə Zakir Həsənov yalanlarını davam etdirərək, israr edir ki, "qara qutu" oxunub və orda pilotun səsinin niyə olmadığını sual edənlərə bildirir ki, "qara qutuda" pilotun danışıqları qeyd olunmur. Düz deyir, amma həm də yalan deyir, çünki təyyarələrdə pilotun danışıqlarını qeydə alan "registrator" adlı cihaz olur və orda pilotun həm dispetçerlərlə, həm də həmin anda uçuş həyata keçirən digər pilotlarla olan bütün danışıqları əks olunur. MİQ-29 isə həmin təlim uçuşunda iştirak edən 3 təyyarədən biri olub və təbii ki, belə uçuşlar zamanı pilotlar hərbi-taktiki məsələləri öz arasında müzakirə edirlər. Deməli, səs qeydləri digər 2 təyyarənin də "registratorunda" qalmalı idi. Bu da bir yana, pilotun dispetçerlə danışıqları həm də uçuşun idarə olunduğu məkandakı dispetçer xidmətində də səs yazısı şəklində qeydə alınır. Deməli, ən azı 4 yerdə bu səs yazısı olmalı idi və sual olunur ki, pilot təyyarə qəzaya uğramazdan və ya vurulmazdan əvvəl dispetçerlə, pilot yoldaşları ilə nə danışıb, onlara nə məlumat verib ki, Müdafiə Nazirliyinin rəhbərliyi həmin məlumatı xalqdan gizlədir.  Nəhayət, Zakir Həsənov deyir: "İkinci məqam: əgər təyyarə ilə toqquşma olsaydı, bu, "qara qutuda" öz əksini tapacaqdı. Bütün Azərbaycanda olan digər qurumların radarları və bizim radarların məlumatları üst-üstə düşdü". Deyək ki, Zakir Həsənov düz deyir və o zaman sual meydana çıxır ki, təyyarənin düşdüyü yeri müəyyən etmək üçün niyə 3 həftədən çox vaxt lazım oldu? Axı radar və üstəlik də bütün radarlar həmin nöqtəni dəqiqliyilə göstərməli idi. Amma bu, olmadı və hamımızın bildiyimiz kimi, təkcə MİQ-29 təyyarəsinin yerini müəyyən etməyə 3 həftəyədək vaxt sərf olundu.
Müdafiə Nazirliyi, onun rəhbəri Zakir Həsənov danışdıqca batırlar, odur ki, cənab nazirə bir tövsiyyəm var: Zakir Həsənov, susun, siz susanda daha ciddi görünürsünüz! Qalanlarını isə zaman və yaxın gələcəkdə təyin olunacaq istintaqlar müəyyən edəcək. Həm də təkcə bu, təyyarə məsələsini yox, ordudakı təyyarələrin, tankların və digər ağır silahların neçə faizinin və niyə işlək vəziyyətdə olmamasını da.
Gedin həmişə getdiyiniz hərbi hissəyə, fotolar çəkdirib yayın və ya Nəcməddin Sadıkovla Bakı Qarnizonunda xidmət edən xanımları toplayıb "baxış" keçirin! Nəyə və kimə baxış? Ehtiyacınız varsa, detalları ilə xatırlada bilərəm. Bir də dillənin və məmnuniyyətlə xatırladacağam...

İstəyən oxucular nazirin məlum müsahibəsinə burda baxa bilər:
https://www.youtube.com/watch?v=ktIyx_FvuJA&app=desktop

Thursday, September 5, 2019

Əsrin cinayətini törədənlər niyə cəzasız qalmaqdadır (3-cü yazı)

Son günlər əldə etdiyimiz yeni və faktlarla təsdiqlənən məlumatlara əsasən, 2017-ci ildə erməni kəşfiyyatına işləmək saxta ittihamı əsasında həbs olunan hərbçilərimizin mütləq əksəriyyəti 2016-cı ilin aprelində ön cəbhədə döyüşmüş əsgər və zabitlər olub. Olub, çünki hərbi prokuror Xanlar Vəliyevin və Baş Qərərgah rəisi Nəcməddin Sadıkovun birbaşa rəhbərliyi altında işgəncələrə məruz qalan bu insanlardan (200 nəfərdən artıq) 14-ü işgəncə verilərək öldürülüb, 200 nəfərə qədəri isə işgəncələrdən aldıqları ağır fiziki və psixi travmalar səbəbindən ordu sıralarından tərxis olunublar. Bir daha qeyd edim ki, həmin işgəncələrə rəhbərliyi Nəcməddin Sadıkovun bacısı oğlu, Müdafiə Nazirliyi Daxili Təhlükəsizlik İdarəsinin rəisi, polkovnik Ramil Əkbərov həyata keçirib. Öldürülənlərdən bir neçə nəfərinə artıq bəraət verilsə də, nə Xanlar Vəliyevdən, nə də Nəcməddin Sadıkovdan Azərbaycan Ordusuna qarşı bu miqyasda xəyanətkar əməli, qəddar və insan ləyaqətini alçaldan cinayətləri niyə törətdiklərini soruşan yoxdur. Bunu nəinki soruşan yoxdur, əksinə, son günlər hətta onların bu cinayətlərini ifşa eləmiş məmurların dövlət orqanlarından ən qətiyyətli şəkildə (başqa sözlərlə, heç bir səbəb göstərilmədən və izahat verilmədən) kənarlaşdırılması haqda tapşırıq verilib və proses də artıq başlayıb. Bunun daha böyük miqyas alacağı da şübhə doğurmur, çünki həmin "intiqam aksiyasının" arxasında çox güclü təsirə malik olan hakimiyyətdaxili qrupun durduğu deyilir. Məsələ burasındadır ki, ölkəyə yalnız müvəqqəti işğal olunmuş ərazi və gəlir mənbəyi kimi baxan, öz çirkin niyyətlərini rahat həyata keçirmək və kritik məqamda qarşıdurma yaratmaq məqsədilə Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində və dövlət orqanlarının nəzdində çoxsaylı və faktiki qeyri-qanuni silahlı dəstələr yaratmış bu qrup Azərbaycan dövlətinin özünə və bu dövlətə sadiq azərbaycanlılara düşmən gözü ilə baxır, elə bu səbəbdən də ölkə ordusunu sındırmaq, alçaltmaq üçün öz cinayətkar təbiətinə uyğun olan ən yaramaz metodlara əl atır. Amma xəyanətkarların təxribat fəaliyyəti təkcə ön cəbhədə fədakarlıqla döyüşərək həyatını riskə atmış hərbçilərə qarşı erməni kəşfiyyatına işləmək kimi saxta və şərəfsiz ittiham verməklə bitmir. Azərbaycan Ordusunun iflic olunması, onun döyüş ruhunun öldürülməsi və "döyüşən cəzalandırılacaq" xofunun yaradılması bu dəstənin ölkəni tam ələ keçirmək planının çox kiçik bir hissəsidir. Həmin plana ölkə əhalisinə keyfiyyətsiz və müxtəlif xəstəliklər törədən maddələr qatılmış ərzaq məhsullarının satılması (kürd əsilli İran vətəndaşı Abdulbarı Goozal və onun "Azərsun" şirkətinin həmin əməlləri haqda ətraflı yazmışam) və ölkədə narkotik maddələrin yayılması da daxildir. Xainlərin niyyət və planları bəllidir, amma sual olunur ki, həmin cinayətkar əməllərə Azərbaycan rəsmiləri və ölkənin hüquq-mühafizə orqanları (DİN və Respublika Prokurorluğu) nədən reaksiya vermir? Prezident Administrasiyası rəsmiləri Ramiz Mehdiyev, Fuad Ələsgərov, Əli Həsənov və digərləri Azərbaycan xalqının soyqırımına xidmət edən bu cinayətkar əməllərə dair ölçü götürülməsi barədə niyə məsələ qaldırmır? Gələn (4-cü) yazımda bütün bu baş verənlərə daha geniş rakursdan baxışımızı təqdim edəcəyəm.